Tuesday, December 30, 2014

ഖനന ചട്ടം പരിഷ്കരിക്കുന്നതിലുള്ള എതിരഭിപ്രായം

സുപ്രീംകോടതി വിധിയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ വൈകിയാണെങ്കിലും കേരളത്തിലെ ഖനന ചട്ടങ്ങൾ സമഗ്രമായി പരിഷ്കരിക്കുകയാണ്. മൈനിംഗ് ലോബിയുടെ ഒത്താശയോടെ സർക്കാരിന് കോടിക്കണക്കിനു രൂപയും പൊതുതാൽപ്പര്യവും നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്ന രീതിയിലാണ് കരടു ചട്ടം ഉണ്ടാക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്. ഇതെപ്പറ്റി പൌരന്മാർക്ക് അഭിപ്രായം രേഖപ്പെടുത്താനുള്ള അവസാന അവസരമാണ് 2014 ഡിസംബർ 31.  മൈനിംഗ് & ജിയോളജി വകുപ്പിന്റെ സൈറ്റിൽ ഇതു സംബന്ധിച്ച അറിയിപ്പ് വന്നിട്ടുണ്ട്, കാണാൻ ഇവിടെ നോക്കുക 

എന്റെ അഭിപ്രായം ഇവിടെ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.  നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായവും ഇന്നുതന്നെ ഇ.മെയിൽ ചെയ്യൂ. നിങ്ങൾ എന്റെ അഭിപ്രായങ്ങളോട് യോജിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ ഈ അഭിപ്രായം കോപ്പി ചെയ്ത്  നിങ്ങളുടെ ഇ മെയിലിൽ നിന്ന്  director.dir.dmg@kerala.gov.in  എന്ന ഇ-മെയിലിലേക്ക് ഇന്നുതന്നെ അയച്ച് ഈ ഖനന ചട്ട പരിഷ്കരണത്തിൽ പങ്കാളിയാകാൻ താൽപ്പര്യപ്പെടുന്നു.


OBJECTIONS TO THE NEW 
“KERALA MINOR MINERAL CONCESSION RULES, 2014 [DRAFT]”
SUBMITTED BEFORE 31.12.2014

        The Kerala Minor Mineral Concession Rules, 1967 warranted a radical change in its objectives and reasons in the light of the Hon’ble Supreme Court verdict in the Deepak Kumar Vs. State of Haryana case on 27.12.2012. The major directives in the above case were as follows;

(1) Minimum size of mine lease should be 5 ha.
(2) Minimum period of mine lease should be 5 years.
(3) A cluster approach to mines should be taken in case of smaller mines leases operating currently.
(4) Mine plans should be made mandatory for minor minerals as well.
(5) A separate corpus should be created for reclamation and rehabilitation of mined out areas.
(6) Hydro-geological reports should be prepared for mining proposed below groundwater table.
(7) For river bed mining, leases should be granted stretch wise, depth may be restricted to 3m/water level, whichever is less, and safety zones should be worked out.
(8) The present classification of minerals into major and minor categories should be re-examined by the Ministry of Mines in consultation with the States."
          Though, Government of Kerala tried many administrative and legal means to appraise the court about the peculiar situation in Kerala citing the inherent conflicting issues like environment Vs development, neither the Hon’ble Supreme Court nor the National Green Tribunal gave a favorable order for Kerala, which underlines the need for following the directives in the Deepak Kumar Vs. State of Haryana in its letter and spirit, in the State of Kerala.

          The move of the Government in amending the minor mineral concession Rules is a welcome one at this juncture. But whether the published draft would cater the needs of the State is highly questionable and it is afraid it is highly contradictory to the directives of the Hon’ble Supreme Court and the existing laws.

          The Rules which are highly detrimental to the interest of the State exchequer and its environment are as follows;

I.                   For any sort of mining to take place in a site, the first step is to identify the mineable quantity of mineral available at that particular site in a scientific manner. This is highly important both for the Government and the prospective lessee as it would give a clear understanding of the reserves of minerals available at that particular site. There is only one system in Government to do this assessment and it is the expertise of the geologists in the Department of Mining and Geology.  The geologist are being exclusively employed to do this work for the State in a scientific manner and unfortunately they are being involved in the issuance of permits and licences and regulatory function as per the new Kerala Minerals (Prevention of illegal mining, storage and transportation) Rules, 2014 as well. This is highly illegal and these geologists should be either used for the scientific assessment of granite reserves or they should be relieved from the Department, as they just cannot any other function based on their qualification. They cannot become competent authorities under this Rules and if Government notifies any of the Geologist as competent authority under Rule 2[ii], that will be against the functional responsibility of the Geologists who are appointed primarily to professionally undertake the functions of a geological expert for the State. There should be a Chapter in the Rules to clearly define the roles and responsibilities of Geologists of the State and the methods for assessing the rock and mineral reserves in the State. This issue of absence of pre-assessment of reserves before granting permits has been pointed out by the Assembly Committee on environment headed by Sri. CP Mohammad MLA as well.

II.                 Rule 2[ii] and 89 describes about the Consolidated Royalty Payment [CRP] system which was introduced in the old KMMC Rules, 1967 citing the issues connected with incapability of Government systems to properly assess the mined and transported rock from the quarries. The system was to collect the royalty in advance for a specific area for one year from the person who is doing the mining activity. As per this a person who is paying Rs. 15000 to Government can mine any amount of rock from 12.50 cents of land in one year [Refer Schedule IV]. This is highly illegal and would lead to depletion of the rock reserves of the State in no time. The logic is beyond any scientific reasoning as even the school students know that, the Mass of extracted rock can be easily found out by multiplying the Volume [Length X Breadth X Depth] with Density of rock [2.7]. So the CRP system should be scrapped from the Rules, as it would give undue advantage to the permit holders and huge loss to the State exchequer.

III.              Rule 2[xii] describes about the “Permit” system which in fact is banned by the Hon’ble Supreme Court through a number of directives including the one in Deepak Kumar Vs, State of Haryana case. The activity basically being mining, calling the same as “permit” and /or “lease” does not make any differentiation before the law, and which might bring wrath of the Hon’ble Supreme Court in future.

IV.             Section 3(d) of the Mines and Minerals (Development and Regulation) Act, 1957 defines what “mining operations” is. Any operations undertaken for the purpose of winning any mineral is considered to be mining operations. As per Section 4 of the Act, which deals with general restrictions on undertaking mining operations, states that no person shall undertake any mining operations in any area except under and in accordance with the terms and conditions of a mining lease granted under this Act and Rules made there under. The amendment made to section 14 of the Act clearly indicates that, section 4 is now applicable to minor minerals. A conjoined reading of Sections 4 and 14 of the Act would clearly indicate that without having a mining lease no person shall conduct mining operations of minor minerals. Therefore the provision for issuing Consolidated Royalty Payment System in the draft Rule is in contravention to the Act, is illegal and invalid.

V.               Rule 10[a] narrates the “Depth of mining”. As per the proposed Rules, the mining can be done up to the core of earth provided the “Steps” are created at every 6 m depth. This in fact would be detrimental for the State like Kerala, which is relatively a naive formation geologically. The water table of the State which is already going down will become “untraceable” for the common people of the State in the near future if the “Depth of mining” is not restricted up to a scientifically fixed limit. In fact this has been clearly prescribed in the Hon’ble Supreme Court’s order as well.[Supreme Court order : Para. 4.7 Depth of Mining: Mining of minerals, whether major or minor have a direct bearing on the hydrological regime of the area. Besides, affecting the availability of water as a resource, it also affects the quality of water through direct run of going into the surface water bodies and infiltration / leaching into groundwater. Further, groundwater withdrawal, dewatering of water from mine pit and diversion of surface water may cause surface and sub surface hydrologic systems to dry up. An ideal situation would require that quarrying should be restricted to unsaturated zone only above the phreatic water table and should not intersect the groundwater table at any point of time. However, from the point of view of mineral conservation, it may not be desirable to impose blanket ban on mining operation below groundwater table. It is, therefore, recommended that detailed hydro-geological report should be prepared in respect of any mining operation for minor minerals to be undertaken below groundwater table. Based on the findings of the study so undertaken and the comments / recommendations of Central Ground Water Authority / State Ground Water Board, a decision regarding restriction on depth of mining for any area should be taken on case to case basis.]

VI.             In Gokuldas Vs Geologist, the Hon’ble High Court has directed to keep the limit of depth of the quarry as 20 feet / 6 meters in every permits and leases. The Hon’ble court had struck down the deletion of the provision done by the executive. By the latest amendment and the proposed amendment, the State is trying to circumvent the said court order and destroy the environment of the State. The upper limit of the depth has to be fixed as 20 feet, maximum. The findings and observations of the Hon’ble High Court in the Judgment Soman Vs Geologist (WPC No.1694 / 2004) shall also be considered before finalizing the draft Rules.

VII.          Rule 19, 31[1] & 31[2] prescribes about the preferential right of the person who is applying first. This is the basic issue with 2G Scam and Coal Block allocation scam which is now being under probe by CBI. How can a responsible State make it a law making mockery of the commonsense of the people in State? Imagine a situation wherein a person applies for all the rock reserves in the State before someone else make an application after the introduction of these Rules. Government would say this can be controlled by Rule 37[2] where it is prescribed that a person cannot hold more than 2 sq.km [500 acres] land on lease in total. This limit is for “a person” and he can avail lease of 500 acres each, in each of his family members’ names. There is provision for the Government to intervene to fix the preferential right, which might be highly arbitrary and subjective, in the absence of a fool proof system of online allocation of quarrying leases as Government of India has introduced for Coal blocks from December, 2014. There is already a file in Department of Revenue in Secretariat [No.13437/G1/2010] for introducing the Online Allocation of Granite reserves.

VIII.        Through legally permitting the leases, Government is helping a small section of people for violating the Section 74, of Land Reforms Act, which prohibits any sort of private leases after 01.01.1970. If this can be done for quarrying, why can not the same are permitted for doing “corporate agriculture”, which basically wants large stretches of lands for doing mechanized cultivation.

IX.             Chapters III, IV, V, VII and VIII talks about the private rights on the minerals. As per the laws on land in Kerala, all the mineral rights are vested in the “State” except those in the “Ryotwari lands” in the erstwhile Malabar District of British India. This being so there cannot be any “private rights” on minerals in the State except the one mentioned above [This has been reiterated in the latest Hon’ble Supreme Court order in Thresiamma Jacob & Others Vs Geologist case]. This warrants scrapping of all these chapters from the proposed Rules as there are no lands with “Absolute jenm/freehold right” available in Kerala. Moreover, lands which were assigned by Government cannot include “granite reserves” as the same is banned from granting assignment. Further if the assigned lands are used for quarrying, the same would lead to cancellation of assignment, as the assignments are granted for specific purposes and change of purpose amounts to violation of Pattayam conditions.

X.                Rule 38 speaks about quarrying in un-surveyed area. As per the land laws, the cadastral limits in a village are fixed and there cannot be any place without a survey number, within the cadastral limits in a village. If such a land is there within the cadastral limits then it automatically becomes “revenue land “as per Section 3[2] of Kerala Land Conservancy Act, 1957. If it is outside the cadastral limit, then naturally it will either forest land or sea. Mining would be practically impossible in both the cases. So to which area this Rule applies is questionable.

XI.             Rule 10[g] and 40[1][i] gives scope for mining from areas which are just 50 m away from forest lands. This is detrimental and the officers who suggested this distance should be punished under the Wild Protection Act of India. Even making such draft Rules is against the fundamental Principles of Constitution of India. This unconstitutional move should be stopped and a minimum of 500 m from the forest boundaries should be prescribed in the case of forest lands.

XII.           Section 15 (3) of the Act states that the holder of a mining lease or any other mineral concession granted under any rule made under subsection (1) shall pay royalty or dead rent, whichever is more in respect of minor minerals removed or consumed by him or by his agent, manager, employee, contractor or sub-lessee at the rate prescribed for the time being in the rules framed by the State Government in respect of minor minerals. This shows that, the provision of the Act which empowered the State to form its own Rules intended to collect maximum income from the issuance of mining concession. The idea of CRP system reduces the possible income and hence CRP system in the draft Rules is strictly against the legislative intention and this provision of the Act.

XIII.        One of the major defects of this draft rule is with regards to the penal provision. Rule 108 deals with the prosecution of offences. It says “No Court shall take cognizance of any offence punishable under these rules, except upon a complaint in writing made by a person authorized in this behalf by the Government or the competent authority. The name or the designation of such person shall be published in the Gazette.
There is no provision in the draft rule to initiate any prosecution against the violator if the competent authority fails to do his/her duty. In similar statutes which were enacted prior to 30 years, like the Air (prevention and Control of Pollution) Act – 1981 and The water Act -1974, there are provisions which empowers any citizen to initiate the prosecution proceedings if the competent authority fails to do so. The legislative intention behind Section 43 A (2) of the Air Act and Section 49 (1) (b) of the Water Act is very clear. There would be several instances when the competent authority fails to act against the offences. In several instances where the Hon’ble High Court of Kerala found violations done by several offenders, but the competent authority failed to act as per law. There is only one competent Authority in every district. Usually he/she has to monitor more than two hundred lease holders or permit holders, a year. The limited human strength of the office of the Geologists within the state is clearly incompetent to meet the purpose of this Act and Rules, there under. Some Geologists in the state are corrupt also, and had faced disciplinary action for that also. So far, no court in the state had taken any cognizance of any offence under the existing rules, and that alone would show the need of a provision for initiating private prosecution.  Therefore, adding a provision in Rule 108 for initiating private prosecution, similar to Sec.49 (1) (b) of the Water Act is a necessity, without which the amendment of KMMC Rules itself would be a waste exercise.

XIV.       Rule 109 is drafted as if it is added only to help the offenders. Penalty described under Rule 106 includes imprisonment also. But Rule 109 says that any offence punishable under these rules can be compounded by the Competent Authority, by paying a fine, that too a silly amount. Rule 109 has to be deleted to achieve the legislative intention. Otherwise, offenders will easily violate the Rule by paying a silly fine. This is a provision that helps to violate the law, and against the basic principles of punishment.

XV.         Rule 106 states as follows :
Whoever contravenes any provision of these rules shall be punishable with imprisonment for a term which may extend to one year, or with a fine which may extend to five thousand rupees or with both and in the case of continuing contravention, with an additional fine which may extend to five hundred rupees for every day during which such contravention continues after conviction for the first such contravention.”
This means, a violator may escape by paying a fine of only Rs.1 as punishment for the offence of this Rule. Fine amount is too small compared to the potential commercial benefit of violating the Rule once. Considering the seriousness and graveness of the result of the offences under the rule, greater punishment is required.  If the fine is too small to bear, anyone will opt violation of Rule than to obey the same. Fine amount was the same in the Rule passed in 1967. The value of Rs.5000 in 1967 has now been increased to Rs.5 Lakhs, at least. Therefore, the fine has to be increased up to 5 Lakhs rupees, at least. Imprisonment should be a must and fine should be in addition to that.  Therefore, my suggestion is
Instead of imprisonment for a term which may extend to one year, OR with a fine which may extend to five thousand rupees or with both” the state should insert imprisonment for a term which may extend to one year, AND with a fine which may extend to five LAKHS rupees”

XVI.       A proviso to Rule 106 states “Provided further that whenever a person who opted for Consolidated Royalty Payment System extracts minor minerals from the area under mineral concession after the date of expiry of permit without any lawful authority, he shall be liable to pay the royalty and price of the entire quantity of the minor mineral illegally extracted from the area at the rate prescribed in Schedule I. In such a case while calculating the amount of royalty and price payable, the amount already paid by the permit holder/lessee for obtaining permission shall be deducted.”
This is unfair and against the spirit of the law. According to this proviso, a person who got permit for CRP system once (which is already termed as illegal in clause IV in this objection letter) can continue the illegal mining after expiry of his mining permit until any time, by paying the royalty and price of the material, that too if caught red handed. According to the latest decision of Hon’ble Supreme Court of India, illegal extraction of any minor minerals without the authority to do so should also invite the offence “theft” under IPC. This shows the seriousness of the offence of mining without having a valid permit or lease. If it can be legalized by paying a meager amount, many will perpetuate the illegal mining. This provision is also against the legal principles of punishment.

XVII.     Condition 7 in Form N is insufficient to meet the intention and objective of the Act and the Rules. Condition No.12 in Form U of the earlier KMMC Rule was somewhat better, and was then included to protect the interest of the public and nearby residents. It was diluted by bringing an amendment in the eyar 2014. Now it is further diluted and the public interest regarding the safety for Life and property of the nearby areas along with the Environmental protection was reduced for the petty private interest of the mining lobby. Instead of “The permit holder shall carry on the operations hereby permitted in a fair, orderly, skillful and workman like manner and shall not cause any damage to life and property in nearby areas and also shall not cause any serious environmental hazard” 
You can include
The permit holder shall carry on the operations hereby permitted in a fair, orderly, skillful and workman like manner and shall not cause any threat or damage to life and property in nearby areas and also shall not cause any kind of environmental hazard”.

XVIII.  In Form H, for conducting mining by using explosives, the minimum distance prescribed to keep from the nearby residential building is 100 metres. In Form N, the minimum distance prescribed to keep from nearby residential building is only 50 metres. The activity of mining by explosives by using lease and permit are the same. The impact on environment is also the same. But the distance is different, and there is no logic behind fixing such a criteria.

XIX.       50 meter was fixed as minimum distance in the KMMC Rules in 1967 when the mining was done without using explosives. At present, 50 meter is totally un acceptable, insufficient and fixed without any scientific basis. In other neighboring states, the minimum distance prescribed is 300 meters. The Environmental Clearance issued by SEIAAs in the neighboring states prescribes to keep a minimum distance of 300 meters from the nearby residence. It is the minimum safer distance from explosive blasting and mining, to avoid pollution and harm to life and property. Kerala and other states can not have different standard for the same act, if it is scientifically fixed. Reducing 300 meters to 50 meters or 100 meters without logic, reasoning or the backing of any study is irrational, unfair and it seems to help the mining lobby arbitrarily. A public interested Litigation to increase the distance into 300 meter is also now in the active consideration of the National Green Tribunal.

XX.          There is no provision in the rules to identify whether an area described in the application is protected under the Biological Diversity Act or not. Biodiversity Management Committee (BMC) is the statutory authority in every Grama Panchayath to declare any area as protected (mining free zone) under the said Act. It is also unknown whether the land described in an application is protected under the Conservation of Paddylands and Wetlands Act. Local Level Monitoring Committee (LLMC) is the statutory body to ascertain the same. If any mining leases / license is issued in contravention to the provisions of the Biological Diversity Act or Paddylands Wetlands Act, it is illegal and void also. The person who obtained such mining lease can not entertain the fruit of it, and the process for issuing lease is a waste of energy and time to the government also. Before concluding the rule, the Government should ensure that a conflict will not occur with any other statutes. For that matter, a new provision has to be inserted in Rule as Rule 4 (2) (i) that, every application has to be accompanied with an NOC from the concerned BMC and LLMC.

It is humbly submitted that, the above points may please be considered at the time of finalization of Kerala Minor Mineral Concession Rules, 2014. The clarification if any on the above submitted items may be clarified by undersigned if a proper hearing is granted to me in person or through my counsel.

Yours faithfully,



30.12.2014

Sunday, March 2, 2014

ഗാഡ്ഗിൽ- കസ്തൂരിരംഗൻ റിപ്പോർട്ടുകളെപ്പറ്റി ചില ചോദ്യങ്ങളും ഉത്തരങ്ങളും.

ചോദ്യം 1: ഗാഡ്ഗിൽ റിപ്പോർട്ട് നടപ്പാക്കിയാൽ ജനവാസമുള്ള പ്രദേശങ്ങൾ വനഭൂമിയായി പ്രഖ്യാപിക്കില്ലേ? ക്രമേണ കൃഷിയിടങ്ങൾ വനഭൂമിയാകില്ലേ? 

ഉത്തരം: ഇല്ല, 1986 ലെ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണ നിയമത്തിനു കീഴിൽ പ്രത്യേകം പരിഗണന അർഹിക്കുന്ന ഏതൊരു പ്രദേശവും പരിസ്ഥിതിസംവേദക മേഖലയായി പ്രഖ്യാപിക്കാം. ജനവാസവും അതുമായി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ല. ആ മേഖലയിൽ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തിന് പ്രത്യേകം ഊന്നലോ, ചില നിയന്ത്രണങ്ങളോ ഉണ്ടാകും എന്നല്ലാതെ പുതുതായി ഒരു ഭൂമിയും വനഭൂമിയാക്കില്ല. 

2. ചോദ്യം: വന്യമൃഗങ്ങൾക്ക് നാട്ടിൽ യഥേഷ്ടം ഇറങ്ങിനടക്കാൻ അനുവാദം നൽകില്ലേ? 

ഉത്തരം:  ഇല്ല, വന്യമൃഗങ്ങളുടെ സഞ്ചാര ഇടനാഴി സംരക്ഷിക്കണമെന്ന് റിപ്പോർട്ടിൽ പറയുന്നതിനർത്ഥം ഇപ്പോഴത്തെ ജനവാസ പ്രദേശങ്ങൾ വന്യജീവി ഇടനാഴിയാക്കും എന്നല്ല. വന്യമൃഗങ്ങൾക്ക് യാതൊരു അധിക അവകാശങ്ങളും നൽകാതെ തന്നെ, അവരുടെ സ്വാഭാവിക പാതകൾ സംരക്ഷിക്കുക വഴി പരമ്പരാഗത കാർഷിക മേഖലയിലുള്ള വന്യമൃഗശല്യം കുറയ്ക്കുകയാണ് റിപ്പോർട്ടിന്റെ ലക്‌ഷ്യം.

3. ചോദ്യം: പരിസ്ഥിതി ദുർബ്ബല പ്രദേശമായി പ്രഖ്യാപിച്ചാൽ ക്രമേണ ഭൂമി സർക്കാർ ഏറ്റെടുക്കില്ലേ? 
ഉത്തരം: ഇല്ല, കേരള സർക്കാർ പാസാക്കിയ EFL നിയമത്തിലെ പരിസ്ഥിതി ദുർബ്ബല പ്രദേശങ്ങളും ഗാഡ്ഗിൽ റിപ്പോർട്ടിൽ പറയുന്ന പരിസ്ഥിതി സംവേദക മേഖലയും തമ്മിൽ ആനയും ആടും പോലെയുള്ള വ്യത്യാസമുണ്ട്. EFL നിയമം കൊണ്ടുവന്നത് കൃഷി ചെയ്യാതെ, വനത്തോട് ചേർന്നു കിടന്ന ഭൂമി ഏറ്റെടുക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യമിട്ടാണ്. എന്നാൽ ഗാഡ്ഗിൽ റിപ്പോർട്ടിലോ കസ്തൂരിരംഗൻ റിപ്പോർട്ടിലോ ഒരു തുണ്ട് ഭൂമി പോലും ഏറ്റെടുക്കാനോ, ആളുകളെ കുടിയൊഴിപ്പിക്കാനോ നിർദ്ദേശിക്കുന്നില്ല.

ചോദ്യം 4. പരിസ്ഥിതി ദുർബ്ബല പ്രദേശമായി പ്രഖ്യാപിച്ചാൽ നിർമ്മാണത്തിനും വികസനത്തിനും നിരോധനം വരില്ലേ? നിയന്ത്രണം ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്തെല്ലാം നിയന്ത്രണങ്ങളാണ് വരിക?
ഉത്തരം : നിരോധനം ഉണ്ടാവില്ല, എന്നാൽ നിയന്ത്രണം ഉണ്ടാകും. നിർമ്മാണവും നിയന്ത്രണവും പരിസ്ഥിതി ആഘാത പഠനത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ആയിരിക്കും. പരിസ്ഥിതി സൌഹൃദ നിർമ്മാണങ്ങൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കും. സുസ്ഥിരമായതും ആ പ്രദേശത്തിന്റെ ഭാവിയെ ദോഷകരമായി ബാധിക്കാത്തതുമായ വികസനം ആയിരിക്കും നടപ്പാക്കുക. സംരക്ഷിക്കേണ്ട മേഖലയിൽ ഖനനം, താപനിലയം, വൻകിട ഡാമുകൾ തുടങ്ങിയവ പൂർണ്ണമായി ഒഴിവാക്കാൻ നിർദ്ദേശം ഉണ്ട്, അത് അന്തിമമല്ല. ചർച്ചകൾക്ക് വിധേയമാണ്. ഈ മേഖലയിലെ വൻകിട നിർമ്മാണ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക്‌ ഇനി കേന്ദ്രവനം പരിസ്ഥിതി മന്ത്രാലയത്തിന്റെ അനുമതി വേണ്ടതുണ്ട്.


ചോദ്യം 5. ഗാഡ്ഗിൽ റിപ്പോർട്ട് നടപ്പാക്കിയാൽ മലയോര കർഷകർക്ക് പട്ടയം ലഭിക്കുന്ന നടപടി അവസാനിക്കില്ലേ? 
ഉത്തരം: രണ്ടു നിയമങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് കേരളത്തിൽ പട്ടയം നൽകുന്നത്. ആദ്യത്തേത്, 1964 ലെ ഭൂമി പതിവ് ചട്ടവും, രണ്ടാമത്, 1993 ലെ പ്രത്യേക ചട്ടങ്ങളും. ഇതിൽ 1977 നു മുൻപായി വനഭൂമിയിൽ കുടിയേറിയ കർഷകർക്ക് ഇപ്പോൾ കൃഷി ചെയ്തു ജീവിക്കുന്ന ഭൂമി പതിച്ചു നൽകുന്ന ചട്ടമാണ് 1993 ലേത്. ഇതിനുള്ള കേന്ദ്രസർക്കാരിന്റെ അനുമതിയും സുപ്രീംകോടതിയുടെ അനുമതിയും ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇനി പട്ടയം കൊടുക്കുക എന്നത് കേവലമൊരു ചടങ്ങാണ്. ആയതിനെ ഒരു തരത്തിലും ഈ റിപ്പോർട്ടിലെ നിർദ്ദേശങ്ങൾ ബാധിക്കില്ല. എന്നാൽ റിപ്പോർട്ട് അപ്പടി നടപ്പാക്കിയാൽ, ഭൂരഹിതരായ കർഷകർക്ക് 1964 ലെ ചട്ടപ്രകാരം ഇനി സർക്കാർ ഭൂമി പതിച്ചു നൽകാനാവില്ല എന്നത് സത്യമാണ്. മറ്റാവശ്യങ്ങൾക്കും ഭൂമി പതിച്ചുനൽകാനാവില്ല. അതിനാൽ ചര്ച്ചയിലൂടെ ഭേദഗതി ആവശ്യമാണ്‌.

ചോദ്യം 6. ഗാഡ്ഗിൽ റിപ്പോർട്ടിലെ "കൃഷിഭൂമി കാർഷികേതര ആവശ്യത്തിനു വകമാറ്റരുത്‌" എന്ന നിർദ്ദേശം നടപ്പാക്കിയാൽ വലിയ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ ഉണ്ടാവില്ലേ? ഇനി ആശുപത്രിയോ, സ്കൂളോ, വീടുകളോ വെയ്ക്കാൻ കഴിയുമോ? 
ഉത്തരം: വളരെ വിശാലമായ ഒരു നിർദ്ദേശമാണ് ഇത്. അതപ്പടി നടപ്പാക്കുക കേരളത്തിലെങ്കിലും ഒട്ടും പ്രായോഗികമല്ല. കൃഷിഭൂമിയായി കണക്കാക്കുന്ന വയൽ, പ്ലാന്റെഷൻ എന്നീ ഭൂമികൾ വകമാറ്റുന്നതിന് ഇപ്പോൾത്തന്നെ നിയന്ത്രണമുണ്ട്. എന്നാൽ പറമ്പായി കൃഷി ചെയ്യുന്ന ഭൂമിയിലാണ് ആളുകൾ അധികവും വസിക്കുന്നത്. ഈ നിർദ്ദേശം അപ്പടി നടപ്പാക്കിയാൽ, മലയോര മേഖലയിൽ പുറത്തുനിന്ന് ഒരാൾക്കും ഭൂമി വാങ്ങി വീട് വെയ്ക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത സ്ഥിതിയുണ്ടാവും. അതിനാൽ, ചർച്ചയും ഭേദഗതിയും ആവശ്യമാണ്‌.

ചോദ്യം 7. എകവിള കൃഷി അവസാനിപ്പിക്കുമോ? അപ്പോൾ ഏലം, കുരുമുളക്, തേയില എന്നിവയുടെ കൃഷി അവസാനിപ്പിക്കേണ്ടി വരില്ലേ?

ഉത്തരം: യൂക്കാലിപ്റ്റസ്, അക്കേഷ്യ തുടങ്ങിയ വിദേശയിന എകവിള തോട്ടങ്ങൾ അവസാനിപ്പിക്കും. എന്നാൽ തേയില,കാപ്പി,റബർ, ഏലം തുടങ്ങിയ ഒന്നിനും ഈ നിർദ്ദേശം ബാധകമല്ല. 

ചോദ്യം 8 : ഗാഡ്ഗിൽ റിപ്പോർട്ട് നടപ്പാക്കിയാൽ അവിടെ വനാവകാശ നിയമം (ഫോറസ്റ്റ് റൈറ്റ്സ് ആക്റ്റ്) നടപ്പാക്കുമല്ലോ. അപ്പോൾ വനനിയമം ബാധകമാവില്ലേ?

ഉത്തരം  : വനാവകാശ നിയമം എന്നാൽ മൂന്നു തലമുറകളായി വനത്തിനുള്ളിൽ കഴിയുന്ന ആദിവാസി ജനവിഭാഗങ്ങൾക്കും മറ്റു വനവാസികൾക്കും അവരുടെ ഭൂമിയിന്മേൽ അവകാശവും പട്ടയവും നൽകുന്നതിനുള്ള നിയമമാണ്. ഇതിനു വനസംരക്ഷണനിയമവുമായി ബന്ധമില്ല. സൈലന്റ് വാലി പോലുള്ള വന്യജീവി സങ്കേതങ്ങളിൽ പോലും വനവാസികൾക്ക്‌ പട്ടയവും കൃഷി ഭൂമിയും നൽകുന്നതിനുള്ള ഒരു നിയമം ജനവിരുദ്ധമാവില്ലല്ലോ. പരിസ്ഥിതിദുർബ്ബല മേഖലയിൽ ഈ നിയമം നടപ്പാക്കണം എന്ന് പറയുന്നത് വനവാസികൾക്കുള്ള സംരക്ഷണമാണ്.

ചോദ്യം 9: കെട്ടിട നിർമ്മാണത്തിന് നിയന്ത്രണം ഉണ്ടായാൽ വീട് പണിയാൻ കഴിയുമോ? സ്കൂൾ, ആശുപത്രി തുടങ്ങിയ നിർമ്മാണങ്ങൾ ചെയ്യാനാകുമോ?

ഉത്തരം: ഗാഡ്ഗിൽ റിപ്പോർട്ടിൽ കെട്ടിടനിർമ്മാണത്തെ സംബന്ധിച്ച് ഉള്ള നിർദ്ദേശം ഒരു ഹരിത ബിൽഡിങ്ങ് കോഡ് വേണം എന്നുള്ളതാണ്. സ്റ്റീൽ,സിമന്റ്, മണൽ മുതലായ വിഭവങ്ങൾ പരമാവധി കുറച്ചുപയോഗിക്കുന്നതും പാരമ്പര്യ ഊർജ്ജ ഉത്പാദനത്തിനും  ജലസംരക്ഷണത്തിനും ഊന്നൽ നൽകുന്നതുമായ ഒരു ശൈലി വേണമെന്ന നിര്ദ്ദേശം ആണ് ഗാഡ്ഗിൽ റിപ്പോർട്ട് നിർദ്ദേശിക്കുന്നത്. അതെങ്ങനെ വേണമെന്നും പ്രാദേശിക സർക്കാരുകളുമായി ചർച്ച ചെയ്തു തീരുമാനിക്കും. 2,15,000 ച.അടിയിൽ കുറഞ്ഞ ഏതുതരം കെട്ടിടവുമാകാം എന്നാണ് കസ്തൂരി രംഗൻ സമിതിയുടെ ശുപാർശ. ഇതിലെവിടെയും കെട്ടിടങ്ങൾ പാടില്ലെന്ന് പറയുന്നില്ല.

ചോദ്യം 10 : പാലം, റോഡ്‌ പോലുള്ള നിർമ്മാണ പ്രവർത്തികൾക്ക് പരിസ്ഥിതി ആഘാത പഠനം നടത്തണമെന്ന് പറയുന്നു. ഇതൊക്കെ വികസനം വൈകിക്കില്ലേ?

ഉത്തരം: മണ്ണ് എടുക്കാനും പാറ പൊട്ടിക്കാനും മണൽ വാരാനുമെല്ലാം പരിസ്ഥിതി ആഘാത പഠനം വേണം എന്നതാണ് ഇപ്പോൾ രാജ്യവ്യാപകമായി ഉള്ള നിയമം. അതുപോലെ മലയോര മേഖലകളിൽ നിർമ്മാണ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് ഇത് നിർബന്ധമാക്കുമ്പൊഴും പ്രായോഗികമായ താമസം ഉണ്ടാകാം. പക്ഷെ, പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തിനു അത് നിർബന്ധമാണ്‌. ഇപ്പോൾ കേന്ദ്ര വനം പരിസ്ഥിതി മന്ത്രാലയത്തിനു മുൻപിൽ അനുമതിയപേക്ഷകൾ കുമിഞ്ഞു കൂടുന്നതുകൊണ്ടാണ് കാലതാമസം ഉൾപ്പെടെ ഉണ്ടാകുന്നത്. ക്ലിയറൻസ് നടപടികൾ ലഘൂകരിക്കാനായി, ജില്ലാതല പശ്ചിമഘട്ട അതോറിറ്റി സ്ഥാപിക്കണമെന്നും സുതാര്യമായി പ്രവർത്തിക്കണമെന്നും ഗാഡ്ഗിൽ കമ്മിറ്റി നിർദ്ദേശിക്കുന്നു. 

ചോദ്യം 11 : ഗാഡ്ഗിൽ റിപ്പോർട്ട്  നടപ്പാക്കിയാൽ 30 ശതമാനത്തിലധികം ചരിവുള്ള പ്രദേശങ്ങളിൽ തന്നാണ്ട് കൃഷി പാടില്ലല്ലോ. അപ്പോൾ കൃഷിക്കാർ ഭൂമി ഉപേക്ഷിച്ച് പോകേണ്ടി വരില്ലേ?

ഉത്തരം: 30 ശതമാനത്തിലധികം ചരിവുള്ള പ്രദേശങ്ങളിൽ തന്നാണ്ട് കൃഷി നിരുൽസാഹപ്പെടുത്തണം എന്നൊരു നിർദ്ദേശം ഗാഡ്ഗിൽ റിപ്പോർട്ടിൽ ഉണ്ട്. അതിനർത്ഥം കൃഷി നിരോധിക്കുമെന്നല്ല. എങ്കിലും അത് അപ്പടി നടപ്പാക്കിയാൽ കപ്പ, മരച്ചീനി, വാഴ തുടങ്ങിയ കൃഷി ചെയ്യുന്നവരെ ദോഷകരമായി ബാധിച്ചേക്കും. എന്നാൽ ഈ നിർദ്ദേശം തന്നെ നിയമമാക്കും മുൻപ് വിവിധ തലങ്ങളിലുള്ള ചർച്ചയും തിരുത്തലും ആവശ്യമാണെന്ന് റിപ്പോർട്ടിൽത്തന്നെ പറയുന്നു. ഈ നിർദ്ദേശങ്ങൾ ഒന്നും നടപ്പാക്കിയില്ലെങ്കിൽ മണ്ണൊലിപ്പിലൂടെ ക്രമേണ ആ ഭൂമിയുടെ കൃഷിസാധ്യതകൾക്ക് തിരിച്ചടിയുണ്ടാവും. പ്രായോഗിക സമീപനം ആവശ്യമാണ്‌.


ചോദ്യം 12: ഗാഡ്ഗിൽ റിപ്പോർട്ട് നടപ്പാക്കിയാൽ 5 വർഷത്തിനുള്ളിൽ കീടനാശിനിയും രാസവളവും പൂർണ്ണമായി നിരോധിക്കില്ലേ? 

ഉത്തരം: നിരോധനവും ഫേസ് ഔട്ടും രണ്ടുതരം പ്രക്രിയയാണ്. ഫേസ് ഔട്ടെന്നു പറയുമ്പോൾ നിലവിലുള്ള ഉപയോഗത്തിന് ബദലുകൾ കണ്ടെത്തി അവ പകരം വെച്ച് പരിഷ്കരിക്കലാണ്, അതുവഴി പഴയവ ഉപേക്ഷിക്കലാണ്. ഓരോ ഘട്ടത്തിലും പുരോഗതി വിലയിരുത്തിയാവും ഫേസ് ഔട്ട്‌ നടപ്പാക്കുക. ഈ നിർദ്ദേശം തന്നെ പ്രായോഗികത അനുസരിച്ച് കാലാവധി നീട്ടി നൽകാവുന്നതാണ്. പത്തു വർഷത്തേക്ക് മാത്രമായി 1950 ൽ  കൊണ്ടുവന്ന പിന്നാക്ക സംവരണം ഉദ്ദേശലക്ഷ്യങ്ങൾ നേടാത്തതിനാൽ ഓരോ പത്തുവർഷവും നീട്ടി നൽകുന്നതുപോലെ, നിയമസഭയ്ക്ക് 5 വർഷമെന്ന കാലാവധി നീട്ടി നൽകാവുന്നതാണ്. ഒരു തുടക്കമെന്ന നിലയിലാണ് ഈ നിർദ്ദേശം നൽകിയിരിക്കുന്നത്. രാസവളത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ നിർദ്ദേശം നടപ്പാക്കണമെങ്കിൽ ചില നിയമപ്രശ്നങ്ങൾ നേരിടേണ്ടി വരും. 

ചോദ്യം 13: മരം മുറിക്കുന്നതിനു നിരോധനം ഉണ്ടാകുമോ? 
ഉത്തരം: ഇല്ല. എന്നുമാത്രമല്ല, നട്ടു വളർത്തുന്ന മരങ്ങൾ മുറിക്കാനുള്ള അനുമതി ജനങ്ങൾക്ക്‌ നൽകണമെന്നും അതുവഴി കൂടുതൽ മരങ്ങൾ വളർത്താൻ പ്രേരിപ്പിക്കണമെന്നും ഗാഡ്ഗിൽ റിപ്പോർട്ടിൽ നിർദ്ദേശമുണ്ട്. 

ചോദ്യം 14: ചുവപ്പ്, ഓറഞ്ച് പട്ടികയിൽപ്പെട്ട വ്യവസായങ്ങൾ നിരോധിച്ചാൽ കോഴിഫാം, കന്നുകാലി ഫാം, ആശുപത്രി, പെട്രോൾ പമ്പ്, അറവുശാല, പാൽ സംസ്കരണ കേന്ദ്രം എന്നിവ അടച്ചു പൂട്ടേണ്ടി വരില്ലേ?

ഉത്തരം: WGEEP. റിപ്പോർട്ട് അപ്പടി നടപ്പാക്കിയാൽ ഇങ്ങനെ ചില ദോഷഫലങ്ങൾ ഉണ്ട്. അത്തരം നിർദ്ദേശങ്ങൾ സമഗ്രമായി ചർച്ച ചെയ്ത്, ചുവപ്പ്, ഓറഞ്ച് പട്ടികയിൽ നിന്നും ചിലയിനങ്ങളെ നീക്കം ചെയ്യുകയോ ഇളവ് അനുവദിക്കുകയോ ചെയ്യേണ്ടി വരും. അല്ലെങ്കിൽ ജനങ്ങൾക്ക്‌ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാവും.

ചോദ്യം 15: ഇപ്പോൾ പ്രഖ്യാപിച്ച നിയന്ത്രണങ്ങൾ അല്ലാതെ ഭാവിയിലും കൂടുതൽ നിയന്ത്രണങ്ങൾ വരാനുള്ള സാധ്യതയില്ലേ? ക്രമേണ ജീവിതം തന്നെ ദുസ്സഹമാകില്ലേ?

ഉത്തരം: ഇതുവരെ ESZ ആയി പ്രഖ്യാപിച്ച ഒരിടത്തും പിന്നീട് കൂടുതൽ കൂടുതൽ നിയന്ത്രണങ്ങൾ കൊണ്ടുവന്നിട്ടില്ല. വിജ്ഞാപനത്തിന്റെ കൂടെയുള്ള നിയന്ത്രണങ്ങളാവും പശ്ചിമഘട്ടമേഖലയിൽ നടപ്പാക്കുക. 


16 ചോദ്യം: ഡാമുകൾ പൊളിച്ചു കളയണമെന്നും പുതിയവ പാടില്ലെന്നും പറയുന്നുണ്ടല്ലോ, അപ്പോൾ വൈദ്യുതി എങ്ങനെ ഉണ്ടാക്കും?

ഉത്തരം:
ഡാമുകൾ പൊളിക്കാൻ റിപ്പോർട്ടിൽ പറയുന്നില്ല. ചെളിയും മണലും അടിഞ്ഞു കൂടിയും കാലപരിധി കഴിഞ്ഞും ബലക്ഷയമുണ്ടായും  പ്രവർത്തന ക്ഷമത ഇല്ലാതായാൽ ഡാമുകൾ ഡീക്കമ്മീഷൻ ചെയ്യണമെന്നാണ് നിർദ്ദേശം. പൊളിക്കുക എന്നല്ല അതിനർത്ഥം. ഏതു വൻകിട ഡാമും ഒരുനാൾ ഡീക്കമ്മീഷൻ ചെയ്യേണ്ടി വരും.
പുതിയ വൻകിട ഡാമുകൾ വേണ്ടെന്നു നിർദ്ദേശമുണ്ട്. ഇതിനു പകരം സോളാർ പോലുള്ള പ്രക്രുതിസൗഹ്രുദ മാർഗ്ഗങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കാൻ നിർദ്ദേശിക്കുന്നു. പ്രായോഗികമായി വൈദ്യുതിയുടെ ചെലവ് അൽപ്പം വർദ്ധിക്കുമെങ്കിലും ജല-താപ-ആണവ വൈദ്യുതിയുടെ പാരിസ്ഥിതിക വിലകൂടി കണക്കിലെടുത്താൽ ദീർഘകാലത്തേയ്ക്കു സൌരോര്ജ്ജം ലാഭകരമായിരിക്കും.

17 ചോദ്യം: പാറ ഖനനവും മണൽ ഖനനവും നിർത്തുമ്പോൾ അത് മറ്റു സ്ഥലങ്ങളിൽ നിന്നും കൊണ്ടുവരേണ്ടേ? അപ്പോഴതിനു ചെലവു കൂടില്ലേ? സാധാരണക്കാരന്റെ വീടുപണി ചെലവു വര്ധിപ്പിക്കില്ലേ?

ഉത്തരം: തീർച്ചയായും മണലും പാറയും മറ്റു സ്ഥലങ്ങളിൽ നിന്നും കൊണ്ടുവരേണ്ടി വരും. പക്ഷെ, അതിന്റെ ക്രമാതീതമായ ഉപയോഗമുള്ളതരം മറ്റു നിർമ്മാണങ്ങൾ നിയന്ത്രിക്കുന്നതോടെ ഡിമാന്റ് കുറയും, വിലക്കയറ്റം ഉണ്ടാകാൻ ഇടയില്ല. ഇപ്പോൾത്തന്നെ വീടുപണിക്ക് ആവശ്യമായ സിമന്റ്, കമ്പി, മാർബിൾ, കടപ്പ, ടൈൽസ്, ഗ്രാനൈറ്റ് എന്നിവ മറ്റു സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ നിന്നാണ് കൊണ്ടുവരുന്നത് എന്നതിനാൽ വലിയ വീട് പണിയുന്നവർക്ക് താരതമ്യേന വലിയ വിലവ്യത്യാസം ഉണ്ടാകാനിടയില്ല. എന്നാൽ സാധാരണക്കാരനുണ്ടാകുന്ന അധികബാദ്ധ്യത സർക്കാർ മറ്റുവിധത്തിൽ പരിഹരിച്ചില്ലെങ്കിൽ അധികബാധ്യത വരുന്നതാണ്.

Sunday, January 5, 2014

Govt of Kerala should withdraw the new criteria fixed for demarcating Eco Sensitive Zones



6th January 2013

To

     The Principal Secretary,
     Department of Environment and Climate Change,
     Government of Kerala.


Respected Sir,

 SUB: Objection to the criteria suggested for the field verification and demarcation of Eco-Sensitive Zones under HLWG Report.

Kindly see the references. As per Ref No.2, the State governments are free to do field verification for detecting the Eco-Sensitive Zones and inform their opinion to the Ministry of Environment and Forest. In my opinion, HLWG report completely failed to address the ecological conservation in its sense, and participatory approach taken by the WGEEP report. It also failed to address the meaning of Eco Sensitive Zones with respect to various directions from Supreme Court and High Courts, in this regard. The HLWG report viz Kasturirangan Committee report, though a highly diluted report, has been accepted in principle by the MoEF which is not going to bring about the much needed ecologically sensitive and sensible planning across the Western Ghats outlined in WGEEP report or several attempts made prior to it.

The MoEF had also completely failed to keep the continuity of this attempt to protect the Western Ghats. The conclusion of the earlier attempts like Pranab Sen Committee report, various SC directions, suggestions of National Wildlife Board, WGEEP Report were not at all considered by the HLWG or even MoEF. HLWG report explicitly mentions that wildlife habitats are not considered, except the Tiger and Elephant corridors, while the demarcation of ESZ. This is a very serious failure of the HLWG Report. Therefore the un scientific criteria accepted by the HLWG report need not be followed by the State off Kerala.

Through the layered zonation approach WGEEP report has ensured that development related to rivers and   forests in the Western Ghats, the most critical to sustainable development in any landscape are brought under some sort of regulatory regime to ensure their continuity and ecological integrity. The HLWG report has meanwhile categorically divided forests and rivers between natural and cultural landscapes thus affecting their habitat and ecological continuity. For instance, studies world-wide, including in India indicate that freshwater biodiversity is even under greater threat than forest biodiversity. WGEEP perspective considers this properly, including in its specific consideration of riverine forests, whereas the HLWG just ignores it.

Now, as per Reference No.1, the State government has formed a committee, including the local officials, to conduct the field verification and to find the actual ESZ areas, by applying the accepted criteria of the ESZ. In the said government order, there are some directions issued to the officials.
1.   To demarcate the human inhabited, agricultural and plantation areas correctly and exclude all these areas from ESZ.
2.      To exclude the forest lands where the encroachment was happened before 1-1-1977 and regularized by the government.

  I am strongly opposing these directions, as it is issued without proper authority, and it will destroy the purpose of the ESZ declaration. These directions will further reduce the ESZ area to a large extend, and will allow to extend the destruction of Western Ghats into more areas. It will be counterproductive to the purposes enumerated in the WGEEP report or HLWG report. State government has no authority to direct excluding such areas from the demarcation or physical verification of ESZ.

As per Ref.2 OM, the officials and the State government are bound to follow the criteria accepted by the HLWG Report, which is explained in the pages 56 and 57 of the HLWG Report. It is very clear that, the population density of the village has taken into consideration only if the village area comes within the definition “High Biological Richness area with Medium Forest fragmentation”.  If the village comes within ‘Very high biological richness with low or medium forest fragmentation’, the village should have included in the ESZ without considering its population density.  If the village comes within ‘High biological richness with low forest fragmentation’, then also that village will have to be included in the ESZ without considering its population density. It is pertinent to note that, the any of the villages listed in the government order do not come within the definition of ‘High Biological Richness area with Medium Forest fragmentation’. A mere perusal of the forest records and the bio-diversity register prepared by the local bio-diversity management committees (BMC), we can easily understand that these villages are having the presence of so many endemic and threatened species, and definitely will come under the definition ‘very high biodiversity’. Since the fragmentation of the forest is very low, it has to be concluded that, in no way, the ‘population density’ can be taken as a criteria in those villages.

It is also evident from the WGEEP Report and HLWG report that, the area under agriculture and plantation is not a part of the accepted criteria for identifying ESZ. There is no role for such lands in identifying the ESZ. The directions from the Hon’ble Supreme Court in several cases including Goa Foundation Vs Union of India, also has to be followed while identifying the Eco sensitive Zone. The suggestions of the National Wildlife Advisory Board, in which the Hon’ble Prime Minister is the Chairman, also need to be followed. In none of the recommendations, population is a criterion for the exclusion of an area from ESZ. Neither under the EP Act nor under the OM dated 20-12-2013 referred in the above mentioned Govt order, the state government has got authority to fix new criteria for identifying the ESZ, other than following the existing criteria accepted by the Central Government as advised by Pranob Sen report, WGEEP report, or HLWG report. Hence, the new criteria prescribed in the above mentioned Government order for the demarcation of ESZs are unfair, unsustainable, anti environmental and illegal and therefore is liable to be withdrawn.

Considering the above mentioned arguments, I submit that state environment department is duty bound to accept the criteria declared by the WGEEP Report, Pranab Sen Committee, the Hon’ble Supreme Court, or at least the HLWG Report, while demarcating the eco sensitive areas of the Western Ghats. The direction to exclude populated areas and plantation areas are against the principles of conservation and the criteria accepted for identifying ESZ. I request you to withdraw that government order, reject the Oommen Committee report, and follow the legally accepted criteria in WGEEP Report for the demarcation of Eco Sensitive Zone.


          Thanking you,

                                            Yours sincerely,     
                                            Adv.Harish Vasudevan.